نقد فیلم

بنام خدا

نقدی بر فیلم پسر کاراته کار: The Karate Kid

کارگردان : Harald Zwart
نویسنده : Robert Mark Kamen. Christopher Murphey
بازیگران :
Jaden Smith ... Dre Parker
Jackie Chan ... Mr. Han
Taraji P. Henson ... Sherry Parker
Wenwen Han ... Meiying
و...............
ژانر : اکشن
درجه سنی : PG ( مناسب برای تمام سنین اما توصیه می شود که والدین همراه کودک باشند )
مدت : 136دقیقه

این نقد رو تقدیم میکنم : به استاد گرانقدر سینمای ایران جناب اقای نادر طالب زاده ، کسی که همواره در نقد ها و آثارش بسیار آموخته ام و همین جا ابتدای سخن از نکته سنجی و بیدار باشی که همواره استاد طالب زاده در تک تک نقد و بررسی فیلم ها به مخاطبان ارائه میدهند کمال تشکر و سپاسگذاری و قدر دانی میکنم .سخنان پر بار استاد طالب زاده  تلنگوری برای کسانی هست که جویای حقیقت هستند و نباید به ظواهر فیلم های هالیوودی به سادگی فریب خورد .من فیلم بچه کاراته باز را به اصرار پسر دایی کوچکم که علاقه مند فیلم های رزمی هست به تازگی تماشا کردم که با هنر نمایی و نقش آفرینی متفاوت یکی از اساتید برجسته هنر های رزمی جکی چان در کسوت یک مربی ورزشی رزمی کونگ فو  میباشد .پیام و شعار فیلم برای مخاطبان که نوجوانان و کودکان را مورد هدف قرار داده بود این بود که مهارت های رزمی کونگ فو ( قدرت )  برای برقراری صلح هست ، برای دفاع از ارزشها و اصول های اخلاقی هست نه برای تخریب و هجوم و یورش به حریم دیگران و ایجاد رعب و وحشت و تحمیل و به سلطه کشیدن یا سو استفاده و به استیلا کشیدن و بردگی افراد ، آنتونی

رابینز

در سری کتاب های نیروی بیکران

(  unlimited power) اعتقاد راسخ به این دارد که قدرت درونی انسان بسان چراغ غول جادوی داستان های هزار ویک شب هست که هرکسی پیدایش میکرد و لمسش میکرد غولی ظاهر میشد و آرزوهایش را بر آورده میکرد ،میداند که با هدفمندی و ایمان وبرنامه ریزی و اقدام و توجه پیگیر میتواند انسان به هر خواسته و ارزویی برسد در این فیلم به وضوح نشان داده شد که به هر خواسته ای میتوان رسید بشرطی که رهنمون خوبی داشت  تلاش کرد  و خود باوری داشت ... کلا فیلم بیشتر تکیه بر پرورش داشت نه آموزش چیزیکه هر روز در جامعه ما کم رنگ تر می شود ! بذری که از دوران کودکی در ذهنیت مخاطب کاشته می شود در فردای داشتن جامعه ای سالم نقش حیاتی دارد ...فیلم خط داستانی بسیار ساده دارد ، با به مشکل خوردن خانواد های آمریکایی مجبو به مهاجرت به کشور چین میگردند سرزمینی که کاملا با فرهنگ و اداب و رسوماتش بیگانه هستند ، کم لطفی فیلم در مورد مورد پذیرش قرار ندادن این کودک آمریکایی در میان جمع خودشان  و نشان دادن مردمانی خشک و خشن که اگه چین رو سمبل دنیای شرق بدانیم بنظرم جالب نیومد ، تلگوری که مداوم بر خشک و خشن و بی رحم بودن مردمان شرقی میزد !کاراکتر اصلی فیلم که پسری پر شرو شور هست ناخواسته به  خاطر جریانی مورد آزارهم کلاسی های چینی قرارمگیرد و شکست بعد ی می خورد که در پی تلافی نا فرجامش ،  دوباره تا سر حد مرگ کتک می خورد ( آیا منظور این قسمت فیلم این نیست که اگر شرق دارای قدرت باشد به بدترین و بی رحمانه ترین حالت ممکن استفاده خواهد کرد !!!! ) که با دخالت جکی چان با کوله باری از تجربه هنر های رزمی جان سالم بدر میبرد از همین جا شعار زیبای فیلم آغاز می شود : قدرت برای دفاع از مظلوم هست ، در ادامه شیوه آموزشی و پرورشی جکی چان برای تربیت مهارت های رزمی بسیار زیباست ... در مقابل اساتید دیگری که آموزش برای شکست به هر قیمت و با هر ترفندی و شیو ه ای حتی نا جوانمردانه ...پیامی دیگر برای مخاطبین که یک مربی خوب چقدر نقش تعیین کنند ه ای بر ذهنیت و عملکرد و پرورش روح سالم و جوانمردی در شاگردانش دارد ... الگویی ارائه داده میشود که میتوان پسری که شاخص نمونه عصیانگر نسل امروز هست را به شیو های درست تربیت کرد که بجای بزهکاری به سر منزل مقصود رساند ...

جدا از پیام های زیبای فیلم ، متاسفانه بنا به سنت هالیوود فیلم پیام های زیر پوستی منطبق با اهداف غرب بود ، دگر بار قهرمان حتی در دنیای فنون شرقی یک آمریکایی   هست !!! که حتی میتواند در کشور شرقی درس اخلاق و نشان دادن راه درست به مردمان شرقی میدهد و روح اصیل و فلسفه فنون شرقی را احیا میکند !!! در میان نزدیک به دو میلیارد جمعیت چین ، این پسر شروری از غرب هست که می تواند حقیقت واقعی و اصیل و را کشف کند ! دقت کنید به صحنه هایی که در معبد شائولین می گذرد ، تنها نوجوانی هست که متاثر میشود و میراث دار روح پاک این ورزش میشود و نبرد پایانی فیلم که به نوعی تقابل نبرد شرق و غرب است این پسری از غرب است که ایمان میاورد و به خود شناسی میرسد و با معجزه ای نیروی شرکه پسری شرقی است پیروز میشود باز به مخاطب این پیام القا میشود که این غرب هست که در هر میدانی ودر هر شرایطی منجی هست !!!! و چقدر اینبار هم غرب توانست شعار هدفمند و برنامه ریزی شده خود را در قالب قدرتمندترین و تاثیر گذارترین رسانه جهان بخوبی جا بیاندازد یادمان باشد مخاطبین عمده فیلم کودکان و نوجوانان هستند و دارند چقدر ریشه ای بر روی افکار شان کار میکنند !!!

فیلم بخوبی نشانگر یک موضوع تاسف بار دیگر بود که که چقدر تکنیک ها و مهارت های ورزشی جای اخلاقیات را گرفته اند و چه معدود کسانی هستند که فلسفه حقیقی این مهارت ها را میدانند که در اقلیتی محدود طرد شده در گوشه ای کنج عزلت برگزیده اند و فضای دنیای ورزش هم تهی از اخلا قیات شده هست  !!!

به یاد سخن زیبای دکتر حسن بلخاری یکی دیگر از اساتید سینما افتادم که فرمودند : " امروزه تربیت جای خود را به تهاجم داده است !!! "